Hij móét wel homo zijn..

Een verhaal over verliefde jongens (hier te koop)

‘Nou, zeg het maar, is dit de club waar jij nu bij hoort. Moet ik híér aan wennen? Moet ik staan te juichen dat jij over en paar jaar ook met een roze pruik op zo’n boot zit en mee vaart door de grachten van Amsterdam!?’
Youri zegt niks. Hij zit in elkaar gedoken op de bank en staart naar de grond.
‘Nou, kom op, ben jij er zo een? Mijn zoon is sinds een week homo. Ja hoor. En van mij als vader wordt verwacht dat ik dat liefdevol accepteer. Dat ik zeg: ‘Natuurlijk jongen, dat is prima, ik begrijp je helemaal, ik sta achter je, ik zal je steunen in je co-ming-out-pro-ces.’
Hij legt de nadruk op iedere lettergreep en de verachting spat er vanaf. ‘Verwacht je dát van mij? Ik moet het heel gewoon vinden dat jij binnenkort met een andere knul thuis komt en hand in hand met hem door het dorp loopt? We wonen hier amper en mijn zoon zet ons straal voor gek! Hier moet je dat zien, de een is nog bloter en uitdagender dan de ander. Natuurlijk, vanzelfsprekend, moet kunnen. Ja hoor, van mijn zoon moet dat ook kunnen! En ik dan?’

De boeken: HTML Embed

I love you man!

Love-story van twee tiener-jongens (hier te koop)

Gedeelte uit het boek (jongeren)

Als ze aan de croissantjes met jam en versgebakken bolletjes met zachtgekookt ei zitten, komt Tim met een heel andere vraag. ‘Mam, jij en pap zijn ook verliefd geweest op elkaar. En toen jullie gingen trouwen was je dat nog steeds, neem ik aan. Waardoor is dat gestopt? Waarom ging dat over? Je hebt wel eens verteld dat jullie zijn gescheiden omdat het niet meer ging. We hebben het er eigenlijk nooit meer over. Maar nu ben ík verliefd…’ Hij kijkt even naar Ruben … ‘nu zijn wíj verliefd. Maar… moeten wij ook bang zijn dat dat een keer over is, over gaat…?’
Ruben pakt over de tafel heen zijn hand. ‘Dat kan ik me niet voorstellen. Ik blijf mijn leven lang verliefd op jou!

De boeken: HTML Embed

Homo-poppenspeler

Jezelf verstoppen hoeft niet meer
en verliefd zijn mag ook (hier te koop)

Een andere keer slenteren ze langs het veldje waar een groepje jongens van een jaar of negen aan het voetballen is. Terry heeft de doos met poppenkastpoppen bij zich. Guus heeft gevraagd of hij een verhaal wil doen op de gastenavond. Eerst wilde hij niet, maar toen de anderen bleven aandringen en zeiden dat hij dat best kon en dat al meer mensen dat gevraagd hadden, heeft hij zich over laten halen. De voetballers hebben ruzie omdat de eigenaar boos wegloopt met zijn bal.
'Jij kan niet tegen je verlies,' roepen de andere jongens, 'jij wil alleen maar winnen en als dat niet kan wil je niet meer spelen.'
Nathan kijkt naar Terry en gebaart alleen maar. Hij ziet zijn vriend aarzelen, maar voelt zich blij en trots worden als die een sportpop uit de doos pakt, op zijn hand zet en begint te praten.
'Ik ben de beste voetballer van allemaal, veel beter dan dat stelletje daar op het veld.'
Terry's stem klinkt opschepperig en stoer. De jongen met de bal blijft staan.
'Die kunnen helemaal niet voetballen, ik wel, ik zit al een jaar op voetbal.'
Met de pratende pop op zijn hand loopt Terry naar hem toe. 'Hé, zullen wij samen voetballen? Hoe heet jij ook al weer?'
'Joost,' zegt de jongen en hij kijkt hem niet begrijpend aan. De andere jongens komen ook aanlopen, benieuwd wat er gaat gebeuren.

De boeken: HTML Embed